معصومانه

دیدن شادمانه‌های عصرانه تو؛

دلیل ماندن من در برزخ زمان است.

تو که می‌خندی؛

انگار کشتی طوفان‌زده در کنار لبخندت پهلو می‌گیرد.

برای همین است شاید؛

که مرواریدها همه با پای خود به این جزیره آمده اند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *